Een uitgever ging heen, en Rotterdam rouwde. In de Hoflaankerk in Kralingen zong mezzo-sopraan Lotte Bovi ingetogen het Ave Maria van Bach/Gounod, terwijl Willem Donker vanaf een videobeeld zijn geliefden aankeek. Met, zoals altijd, om zijn hals een kleurrijk shawltje.
Een betere plaats voor het presenteren van een etiquetteboek is nauwelijks denkbaar: Trou moet blijcken in Haarlem. In deze Rederijkerskamer gaan wellevendheid en eloquentie hand in hand, en ook anderszins vermoed je sporen van beschaving. Een monumentaal pand uit de zeventiende eeuw, met aan de wand prachtige gobelins, en in de stoelen deze middag een verzameling goed verzorgde Haarlemmers, Aerdenhouters en Bloemendalers.
Het is vandaag exact 67 jaar geleden dat mijn ouders huwden. Mijn moeder had het vaak over die 19de oktober 1951. Het was een zonnige herfstdag geweest vol romantiek: met vader in een koetsje van de Ernst Casimirlaan naar het stadhuis, en ’s avonds, dankzij tante Jo, fanfare op het feest.
Drie toneellichten bakenen de ruimte af die Arjan Erkel had als ontvoerde in Dagestan: anderhalf bij twee meter. Daarbinnen deed hij alles: slapen, lezen, backgammon spelen (3600 keer in twintig maanden) en vervelen. Vooral vervelen.
Iedere journalist maakt het mee. Je houdt een interview, en vervolgens gaat de afdeling communicatie er vrolijk met het rode potlood doorheen. Goed om in zo’n geval te weten: er is maar één eigenaar van het verhaal, en dat ben jij.
Hoe overleef je een gijzeling, en kom je er zelfs beter uit? Arjan Erkel gaat met die vraag het theater in, samen met oud-Normaal-gitarist Jan Wilm Tolkamp. ‘Tracht van je bestaan iets te maken, zonder dat je honderd procent zeker weet of je pogingen zullen slagen.’
We willen er niet zitten, maar er wel alles over weten: de bajes. Daarom was het Bibliotheektheater bomvol toen Conny Rijken en Lida Hoebeke er hun boek De Noordsingel presenteerden. Ze hadden gesproken met bewaarders, advocaten en natuurlijk met gedetineerden zelf. De slotsom: het voormalige huis van bewaring was een dorp op zich.
Ralph Rousseau is een getalenteerd mens: gepromoveerd natuurkundige en tegelijkertijd gambist in onder meer het Koninklijk Concertgebouworkest. Maar hij heeft ook een minder bekende kant: ‘parttime-monnik’ bij de Franciscanen in Utrecht. Helaas gaat dat klooster nu dicht.
Waaraan hebben we deze voordracht toch te danken, moet de knellende gedachte zijn geweest bij Watersportvereniging Aegir. Immers, hoe vaak gebeurt het dat rationele denkers uit het midden des lands op herfstachtige zaterdagavonden naar de Bergse Voorplas afreizen om kond te doen van hun ervaringen met het onvoorziene?
Op een zonnige donderdagmiddag was ik te gast op het prachtige SS Rotterdam, waar feestelijk werd herdacht dat koningin Juliana het passagiersschip zestig jaar geleden doopte met champagne. Speciale genodigde was jvr. Agaath Reuchlin, dochter van oud-HAL-directeur Henri Reuchlin.
