Amsterdam was in de Gouden Eeuw een belangrijk Luthers bolwerk, maar de calvinistische ‘broeders’ deelden de lakens uit. Een ongemakkelijk protestants huwelijk.
Geen toren voor Luther
Rust zacht, Dik Kwekkeboom
Decennia geleden at ik er als kind wel eens met mijn ouders: Hotel Bom in Haamstede. Nu had ik er een afspraak met iemand met wie ik, in zekere zin, een verleden deelde.
Saddam gaat naar Hollywood
Op RTL Z was een hilarische documentaire te zien over de Hollywood-aspiraties van Saddam Hoessein. Die wilde zijn dictatorshart verblijden met een epische film over de geboorte van Irak in de jaren twintig. En die roem zou natuurlijk volledig moeten afstralen op hemzelf. Omdat niemand naar RTL Z kijkt, doe ik hier graag verslag.
Toneelplezier in ‘s-Heer Hendrikskinderen
’s-Heer Hendrikskinderen is een korrel in de Bevelandse klei. Een eenvoudig dorp onder Gods betoverend mooie Zeeuwse zwerk. Zelden haalt het plaatsje de krant. Tot deze maand, toen het tegelijk twee grote namen aan zich wist te binden: Jacoba van Beieren en Godfried Bomans.
Wim Sonneveld, de über-hetero
Een vriend van mij is niet dol op Wim Sonneveld, omdat hij altijd zong over ‘Margootjes’ en ‘Catootjes’, terwijl hij zelf homo was. Klopt. Sonneveld, een eeuw geleden geboren, bewaarde zijn homoseksualiteit voor zichzelf. In de jaren vijftig en zestig, waarin hij beroemd werd, zou hij met zijn geaardheid fans kwijtraken, zo vreesde de cabaretier. Dus zong hij: “Ons bed is zo leeg zonder jou, Carolientje.” In plaats van: Carol-Jan.
Indische nachtmerrie
Zo’n negentig jaar geleden stak in Nederlands-Indië het nationalisme de kop op, maar er woedde ook een heel andere strijd. Een zeer Nederlandse: de verzuilde omroep probeerde tegen ieders wil in voet aan de grond te krijgen in de kolonie overzee.
Onrust bij jarige EO
Wat is er over van de IKON, vier jaar nadat de kerkelijke zendgemachtigde introk bij de EO? Bitter weinig, zegt de één. Veel te veel, vindt de ander. De EO is er op zijn 50-ste verjaardag mooi klaar mee: deining tussen vrijzinnig en orthodox.
Geheimen van de Maastunnel
Een perslunch! Dat is natuurlijk altijd smullen. Broodje kaas of ham, sapje (‘Prominent’, meldt het etiket) en een banaan. Al kauwend verdiepen wij journalisten ons in een heikel onderwerp: de sluiting van de Maastunnel vanaf 3 juli. In het bezoekerscentrum Charlois stelt de manager bereikbaarheid Maastunnel ons meteen gerust: de Rotterdammers hebben tot nu toe louter positief gereageerd op het onderhoudsplan. Appeltje-eitje.
Een tropisch weekje in Parijs
Het was heet in Parijs. In Quartier Latin stonden alle ramen en deuren wijd open. Op straat vermengde zich de geur van pasta, moussaka en couscous met benzinedampen en urine- en zweetlucht. Een zwaar bouquet. Niet het parfum waarover Patrick Süskind schrijft in zijn gelijknamige bestseller uit 1985. Dat was immers een onweerstaanbaar odeur, geschapen door Jean-Baptiste Grenouille, de Parijse parfumeur met zijn delicate reukorgaan.
Culturele duik in magnifiek zwembad
Er is nog altijd een klein deel van noord-Frankrijk waar vanouds Frans-Vlaams wordt gesproken. Weliswaar door een slinkende minderheid van vooral ouderen, maar toch. Roubaix, in het uiterste noordwesten, houdt die Vlaamse taaltraditie in ere door boven de parkeergarages niet alleen een bordje ‘bon accueil’ te hangen maar ook ‘welkom’. En wie het Musée d’art et d’índustrie bezoekt, kan een folder in het Nederlands krijgen. Nou ja, Nederlands… “Het museum heeft altijd een boontje gehad voor beeldhouwkunst.”
